تفاوت وال پست و میلگرد بستر – میلگرد بستر آویژه

میلگرد بستر، نوعی المان تقویتی است که به‌صورت افقی در میان دیوارهای بنایی و آجری قرار می‌گیرد. این میلگردها عمدتاً برای افزایش استحکام دیوارها در برابر نیروهای جانبی، ازجمله زلزله و باد، استفاده می‌شوند. میلگرد بستر به‌صورت شبکه‌ای از میلگردهای افقی و گاهی همراه با عمودی‌ها درون دیوارهای آجری و بلوکی کار گذاشته می‌شود تا مقاومت بیشتری در برابر خمیدگی، لغزش و فروپاشی داشته باشد. این المان علاوه بر تقویت دیوارها، از ترک‌های ناشی از تنش‌های حرارتی و انقباض در دیوار جلوگیری می‌کند و در نتیجه پایداری کلی سازه را افزایش می‌دهد.

تعریف و کاربرد وال پست

وال پست نیز نوعی المان تقویتی است که عمدتاً به‌عنوان یک پشتیبان عمودی یا افقی در دیوارهای ساختمان‌ها به‌کار می‌رود. وال پست‌ها معمولاً از پروفیل‌های فولادی یا تیرهای بتنی ساخته می‌شوند و در فواصل مشخصی در دیوارها نصب می‌شوند تا نیروی وارد بر دیوار را به سازه اصلی منتقل کنند. این المان به جلوگیری از ریزش دیوارها در هنگام بروز زلزله کمک می‌کند و از جدا شدن دیوار از سازه اصلی جلوگیری می‌کند. وال پست‌ها به‌خصوص در ساختمان‌های بلند و در دیوارهای طویل که نیاز به پشتیبانی بیشتری دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. این المان علاوه بر استحکام بخشیدن به دیوارها، به توزیع مناسب بارها در سازه و کاهش تنش‌های موضعی کمک می‌کند.

کاربرد وال پست

وال پست نوعی چهارچوب است که برای تقسیم نیروی وارد بر دیوارها به‌ویژه دیوارهایی که به‌طور مستقیم با اسکلت ساختمان درگیر نیستند، به کار می‌رود. این چهارچوب معمولاً از جنس نبشی، ناودانی و پروفیل ساخته می‌شود و نقش مهمی در پخش یکنواخت نیرو در سراسر دیوار دارد. با نصب وال پست، خطر فروریزش دیوارها در شرایطی مانند زلزله و سایر سوانح کاهش می‌یابد، زیرا این المان‌ها نیروهای جانبی را به‌طور مؤثر به سازه اصلی منتقل کرده و از تخریب ناگهانی دیوارها جلوگیری می‌کنند.

کاربرد میلگرد بستر در ساخت و ساز

میلگرد بستر یک سیستم تقویتی است که از دو مفتول طولی تشکیل شده و مفتول ‌هایی به شکل پلکان نردبان یا زیگزاگ به ‌صورت عرضی با جوشکاری به این مفتول‌ها متصل شده‌اند. این نوع میلگردها عمدتاً در دیوارهای آجری و بلوکی به کار می‌روند و با قرارگیری در بستر دیوار، استحکام و پایداری آن را افزایش می‌دهند. این سیستم به‌ خصوص در ستون‌های بنا، مؤثر است و به‌عنوان یک عنصر تحمل‌کننده فشارهای عمودی و جلوگیری از شکستگی‌های مایل عمل می‌کند.

کاربرد میلگرد بستر در پروژه‌های ساختمانی بسیار گسترده است. علاوه بر تقویت فولاد به‌کاررفته در ساختمان، این میلگردها به طور خاص برای چینش دیوارهای آجری و بلوکی طراحی شده‌اند و باعث افزایش مقاومت دیوار در برابر نیروهای جانبی می‌شوند. همچنین، در مواردی که دیوارها ترک خورده یا آسیب‌دیده‌اند، استفاده از میلگرد بستر استنلس‌استیل می‌تواند به مقاوم‌سازی و ترمیم این دیوارها کمک کند، بدون اینکه نیاز به بازسازی کامل دیوار باشد. این ویژگی‌ها، میلگرد بستر را به یک انتخاب مناسب برای بهبود دوام و پایداری دیوارها در ساختمان ‌ها تبدیل کرده است.

تفاوت وال پست و میلگرد بستر در نصب آن

وال پست و میلگرد بستر دو عنصر سازه‌ای مهم در ساختمان‌ها هستند که هرکدام نقش خاصی در افزایش استحکام و ایمنی سازه ایفا می‌کنند. وال پست‌ها به طور معمول برای تقویت دیوارها و چهارچوب‌های پنجره‌ها به کار می‌روند و از طریق جوشکاری یا استفاده از پیچ‌ و مهره به ستون‌ها و تیرهای اصلی ساختمان متصل می‌شوند.

این نوع اتصال که در ایران رایج است، به دلیل انعطاف ‌پذیری کم جوشکاری، در کشورهای اروپایی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این کشورها، انعطاف‌ پذیری اجزای سازه به عنوان یک عامل مهم در مقاومت در برابر زلزله و دیگر سوانح طبیعی در نظر گرفته می‌شود و به همین دلیل روش ‌های مدرن ‌تر جایگزین جوشکاری شده‌اند. وال پست‌ها به‌صورت دو جداره و با فاصله‌ای مشخص از یکدیگر ساخته می‌شوند تا بتوانند به ‌طور مؤثری نیروی حاصل از فشارهای عمودی را تحمل کنند. با این حال، پر کردن نقطه اتصال بین دیوارها و ستون‌ ها با پلی‌اورتان که یکی از روش ‌های رایج است، باعث کاهش انعطاف‌پذیری در محل اتصال می‌شود و این امر موجب نگرانی‌های فنی در مورد عملکرد وال پست‌ها در شرایط بحرانی شده است.

در مقابل، میلگرد بستر یک المان سازه‌ای است که به صورت افقی در میان ردیف‌ های بلوکی دیوارها قرار گرفته و در داخل ملات مدفون می ‌شود. اتصال میلگرد بستر به دیوار یا ستون‌ها با استفاده از گیره‌ها و قلاب‌ها صورت می‌گیرد.

گیره‌ها به دیوار اصلی و ستون‌های کناری با پیچ یا جوش متصل می‌شوند و قلاب‌ها در میان رج‌های دیوار قرار می ‌گیرند تا عمل اتصال را انجام دهند. نکته حائز اهمیت در استفاده از میلگرد بستر این است که نیازی به اتصال فیزیکی قلاب به میلگرد بستر نیست؛ بلکه باید آزاد باقی بمانند تا بتوانند در برابر نیروهای وارده، حرکت و انعطاف داشته باشند. این ویژگی باعث می‌شود که میلگرد بستر به‌ عنوان یک گزینه مناسب برای تقویت دیوارها در برابر نیروهای جانبی و عمودی مورد استفاده قرار گیرد، بدون اینکه ساختار کلی دیوار دچار سختی بیش از حد شود.